Ga naar hoofdinhoud

Zo woonde de ‘moderne mens’ in de jaren zeventig

De Bijlmermeer was gebouwd voor de moderne mens. Maar hoe woonden die dan? Nou, vooral groot! In De Bijlmermeer waren de woningen, voor die tijd, ongekend ruim. In de begin jaren waren het vooral jonge, trendy mensen die naar de Bijlmer trokken en er schitterende jaren ’70 interieurs maakten. (Je ziet er een paar in het filmpje verderop.) De woningen mochten van buiten dan allemaal hetzelfde zijn, van binnen waren ze dat allerminst! De huizen werden massaal en met liefde verbouwd. Terwijl dat absoluut verboden was!

5 december in de Bijlmer. 1971, bij onze buren. Ik sta op links in het geel.

Voor veel van die eerste Bijlmer-bewoners was hun interieur hartstikke belangrijk. Muren werden weggebroken, de hele routing veranderd. Buren van ons hadden een zitkuil gemaakt. Dat kon natuurlijk alleen door de hele woonkamervloer om de zithoek heen met 50 centimeter te verhogen! Woonbladen konden hun vingers aflikken bij die interieurs maar het was een nachtmerrie van de woningbouwvereniging die notoir strikt was. Zo werden alle slaapkamers in 1968 opgeleverd met een bordkartonnen Bruynzeel kast. Toen mijn moeder in 1998 verhuisde moest ze uitleggen waarom sommige van die kasten planken misten en stickers hadden.

Met ons huis gooiden mijn ouders ook altijd hoge ogen bij bezoek. Dat kwam ook omdat wij, in Hoogoord, een trap in huis hadden. Die coole feature hadden maar een paar woningen. Die waren op 1 hoog en hadden  6 kamers en  een tweede badkamer!

Maar ook qua interieur maakte ons huis altijd indruk. En dat kwam door mijn vader. Je zou het niet zeggen, maar die stoere motor-crossende vader van mij had echt verstand van hip wonen. Mijn liefde voor mooie interieurs heb ik dan ook van hem geërfd.

Gelderland, Lundia, bielzen en hout.

VT-Wonen

Hierboven een poging tot een moodboard van het  woonblad-waardige huis uit mijn jeugd: De Gelderlandbank van Jan des Bouvrie, uitgevoerd in donkerbruin in een soort grof fluweel. Over de hele lengte van de kamer stonden lage ladekastjes van Lundia. Die de zithoek met de rest van de kamer verbonden. In de zithoek stond de (witte!) TV erop en verderop in de kamer de stereo-installatie en de geluidsboxen. Natuurlijk was de lange wand helemaal donkerbruin geverfd. De woonkamer had ook een bonus kamer met open doorgang en dat was ‘de groene kamer’. Daar stond een hippe eettafel-bar, deels aan het plafond gemonteerd met een zwart metalen systeem waar hangplanten aan hingen en hier waren alle wanden groen en zaten we op barkrukken met webbing zitting.

De boel werd regelmatig omgegooid door mijn vader. Bijvoorbeeld toen hij droomde van een enorme tafel van ongekend formaat. Mijn vader zou er zijn krant op uit kunnen slaan, terwijl ik en mijn zus er huiswerk aan konden doen en mijn moeder Spaans kon studeren. Hij heeft de tafel moeten laten maken, want dergelijke maten bestonden niet. De tafel was wel (hou je vast) 2 bij 1 meter. Tegenwoordig een instapmodelletje maar destijds ongehoord groot. Je ziet ‘m op de foto, met een uiterst tevreden pa.

 Zéng! 220 volt door vader en dochter. Dat voel je tot in je vullingen!

Toch knap bij elkaar bedacht door die vader van mij. Wel een beetje jammer dat hij verre van handig was. Ik heb zodoende tenminste twee keer samen met hem onder stroom gestaan. Dan hield ik de wankele ladder vast terwijl hij een lampje aan het plafond zou monteren. Zéng! 220 volt door vader en dochter. Dat voel je tot in je vullingen!

Wandvullend prikbord

Samen knapten we ook mijn kamer op. Ik had als brugpieper een verzameling mooie Coca-Cola flesjes. Mijn vader had bedacht om een enorm, bijna wandvullend, prikbord in mijn kamer te hangen (Stijl!) met erboven een lange plank waarop ik mijn verzameling flesje kon bewaren (Stoer!). Ook kreeg ik een nieuw tapijt op de vloer. Fraai, licht beige…

Gelukkig gebeurde het toen ik op school zat, maar die plank, die met al die flesjes cola, die duvelde op dag twee dus in zijn geheel naar beneden. De cola vlekken waren voor altijd. Maar daarom mocht ik wel een twee-persoonsbed. Bovenop de vlek.

Filmpje

Op You Tube vond ik in een promotiefilmpje over de Bijlmermeer van de Gemeente Amsterdam met een paar mooie beelden van hippe Bijlmer-interieurs. Ook eenzelfde kamer als ik had komt er in voor! Ik heb al die heerlijke interieurbeelden even op een rijtje gezet in dit filmpje. Lekker smullen van seventies interieurs!

LEES OOK: Nog meer over de Bijlmer, de gedachte erachter en hoe het was om er op te groeien. Klik hier!

Back To Top